Abstract

Twierdzenie, że fikcja pozostaje w ścisłym związku z rzeczywistością dale­ kie jest od paradoksu. Jeśli za fikcję uznać każdy opis nieodzwierciedlający ściśle pewnej faktycznie zaistniałej sytuacji, to w obrębie fikcji znajdzie się cała niemal kultura i sztuka, a także spora część twierdzeń naukowych (o roli szeroko pojętej fikcji w nauce zob. np. Collins i Pinch, 1998). Istotne dla danej kultury dzieła literackie i filmowe, niezależnie od swoich walorów artystycz­ nych bądź estetycznych, odzwierciedlają rzeczywistość społeczną (w tym życie organizacji), stanowią źródło inspiracji dla zachowań uczestników or­ ganizacji i dostarczają wzorców dla interpretacji napotykanych zjawisk. Bada­ nie fikcji jako metoda analizy rzeczywistości organizacyjnych pozwala ustalić schematy, których aktorzy organizacyjni poszukują (bądź odwrotnie: których obawiają się) w otaczającym ich świecie, ułatwia zrozumienie ich motywacji, a także umożliwia położenie większego niż w przypadku innych metod nacis­ ku na estetyczny wymiar pracy (Rhodes i Westwood, 2008).